PRASKI SLALOM POETYCKI- Spotkanie z Agnieszką Tyczyńską (WSTĘP WOLNY)
Zapraszamy na ostatnie przed wakacjami spotkanie w ramach nowej odsłony Praskiego Slalomu Poetyckiego. W kawiarni artystycznej „TU MI WOLNO!” na placu Hallera tym razem zagości Agnieszka Tyczyńska.
Porozmawiamy o wydanej w 2021 roku książce poetyckiej „gra miejska”, o życiu na warszawskim Kamionku i o wielu innych ważnych poetyckich sprawach i sprawkach.
Po spotkaniu autorskim tradycyjnie zapraszamy na Turniej Jednego Wiersza, w którym każdy z obecnych może zaprezentować swój tekst.
Spotkanie poprowadzi Sławomir Płatek.
Poniedziałek, 5 czerwca, godzina 19.00.
Kawiarnia artystyczna „TU MI WOLNO!”, pl. Hallera 5 (Warszawa)
Kawiarnia artystyczna „TU MI WOLNO!”, pl. Hallera 5 (Warszawa)
Organizator – Stowarzyszenie Salon Literacki
Partnerzy – Fundacja Międzynarodowych Inicjatyw Artystycznych ARENA, Teatr XL
Partnerzy – Fundacja Międzynarodowych Inicjatyw Artystycznych ARENA, Teatr XL
O książce „gra miejska”tak pisał krytyk Andrzej Wołosewicz:
„Te wiersze to takie puzzle, z których układa się współczesne miasto: fragmenty domów obserwowanych ukradkiem, aby nasze wścibstwo nie zostało źle odebrane, mecze na przyszkolnych boiskach np. na Mińskiej czy w Parku Skaryszewskim, albo ludzkie twarze tak samo szare jak kamienice, odbijające się w lustrach nowych biurowców. Agnieszka Tyczyńska rozmawia z Warszawą, ze swoją Warszawa, ale to nie ma znaczenia, bo miasta stają się dość podobne w tym, co w nich nowe, nawet, gdy wbudowane w stare. Stare jak my sami, nawet gdy jesteśmy młodzi jak Agnieszka, która jednak potrafi zauważyć
przemijanie w sposób wskazujący i na – powiedziałbym – wyprzedzające doświadczenie i na dużą dawkę poetyckiej werwy i humoru”
[Andrzej Wołosewicz, Bardzo ciekawa rozmowa z miastem]
„Te wiersze to takie puzzle, z których układa się współczesne miasto: fragmenty domów obserwowanych ukradkiem, aby nasze wścibstwo nie zostało źle odebrane, mecze na przyszkolnych boiskach np. na Mińskiej czy w Parku Skaryszewskim, albo ludzkie twarze tak samo szare jak kamienice, odbijające się w lustrach nowych biurowców. Agnieszka Tyczyńska rozmawia z Warszawą, ze swoją Warszawa, ale to nie ma znaczenia, bo miasta stają się dość podobne w tym, co w nich nowe, nawet, gdy wbudowane w stare. Stare jak my sami, nawet gdy jesteśmy młodzi jak Agnieszka, która jednak potrafi zauważyć
przemijanie w sposób wskazujący i na – powiedziałbym – wyprzedzające doświadczenie i na dużą dawkę poetyckiej werwy i humoru”
[Andrzej Wołosewicz, Bardzo ciekawa rozmowa z miastem]