PRASKI SLALOM POETYCKI Spotkanie z Anną Luberdą-Kowal WSTĘP WOLNY!
Zapraszamy na kolejne spotkanie w ramach nowej odsłony Praskiego Slalomu Poetyckiego. W kawiarni artystycznej „TU MI WOLNO!” na placu Hallera tym razem zagości Anna Luberda-Kowal. Porozmawiamy o wydanej w 2020 roku książce poetyckiej „perpendykiel”, o krakowskim życiu literackim i o wielu innych ważnych poetyckich sprawach i sprawkach.
Po spotkaniu autorskim tradycyjnie zapraszamy na Turniej Jednego Wiersza, w którym każdy z obecnych może zaprezentować swój tekst.
Spotkanie poprowadzi Dorota Ryst.
Jak możemy przeczytać na blogu „daj przeczytać”:
„Liryczny „perpendykiel” buja nas w czasie. Przy czym nie podróżujemy od wtedy do teraz, my jednocześnie jesteśmy i kiedyś, i dziś. Luberda-Kowal sprytnie zaciera wszystkie granice czasu. On jest tu zapętlony, przestrzenie współgrają ze sobą (nieustannie też gra toczy się między życiem a śmiercią). Kroczymy śladem ludzi z przeszłości, a tu okazuje się, że oni w jakiś sposób są stale obecni. Pamięć mieszka bowiem w starych macewach, ale też i w „atramencie”, odbija się echem „o cembrowinę”. Jest też tu zatrzymany między słowami ten kluczowy moment, gdy rodzi się świadomość dualizmu świata. Gdy patrzymy na siebie i już wiemy, że w zasadzie od zawsze znajdujemy się pomiędzy. Być może dlatego tak trudno nam tworzyć więzi, być ze sobą bardziej.
„Liryczny „perpendykiel” buja nas w czasie. Przy czym nie podróżujemy od wtedy do teraz, my jednocześnie jesteśmy i kiedyś, i dziś. Luberda-Kowal sprytnie zaciera wszystkie granice czasu. On jest tu zapętlony, przestrzenie współgrają ze sobą (nieustannie też gra toczy się między życiem a śmiercią). Kroczymy śladem ludzi z przeszłości, a tu okazuje się, że oni w jakiś sposób są stale obecni. Pamięć mieszka bowiem w starych macewach, ale też i w „atramencie”, odbija się echem „o cembrowinę”. Jest też tu zatrzymany między słowami ten kluczowy moment, gdy rodzi się świadomość dualizmu świata. Gdy patrzymy na siebie i już wiemy, że w zasadzie od zawsze znajdujemy się pomiędzy. Być może dlatego tak trudno nam tworzyć więzi, być ze sobą bardziej.
Luberda-Kowal jest poetką delikatnego pióra. To wyważona poezja, skupiająca się wokół poszczególnego obrazu. Autorka wzbogaca swoje liryki m.in. o wieloznaczność, o dyskretny humor, rozmaite aluzje. I wystarczy jej sprytne połączenie kilku wyrazów, przedzielenie wyrażeń jakimś znakiem i już ma z jednego obrazu dwa, a czasem i więcej! Znakomicie Luberda-Kowal potrafi manewrować językiem, by pokazać jeszcze więcej!
Liryczny „perpendykiel” jest stale w ruchu. I przypomina, że jeszcze mamy trochę czasu – „mamy go tyle by przeczytać wiersz”. Dlatego, jak sugeruje podmiot – „nie ustawiaj klepsydry na szybki program”, weź tom Anny Luberdy-Kowal i wędruj w tę i z powrotem po lirycznej orbicie!”